Veilig in Tokyo
Hier even een kort berichtje!
Ben veilig in Tokyo aangekomen. En ik heb gelijk een Japanse mobiel gehaald. In Japan kennen ze niet smsjes zoals we dat hier in Nederland hebben, maar sturen ze elkaar mailtjes. Mijn telefoon e-mailadres is: jettiekeus@softbank.ne.jp . Je kan hier gewoon met je eigen e-mailadres naar toe mailen. Berichtjes zijn altijd welkom.
mijn telefoonnummer is trouwens: 0081841818638
Later meer!
Liefs,
Jet
Sayonara!!!
Daar zit ik dan met nog minder dan 24 uur voordat ik vertrek en het begint langzaam goed tot mij door te dringen dat ik overmorgen in Tokyo ben. De zenuwen slaan nu dan ook aardig toe en het afscheid nemen valt mij zwaarder dan gedacht. Ik heb het gevoel dat er een knoop in mijn maag zit die er niet meer uit kan. Elk moment dat er nu nog over is probeer ik Gerrie nog zoveel mogelijk te knuffelen en nog voelt het niet als genoeg…ik had nooit verwacht dat ik iemand zo erg kan missen. Gelukkig heeft Gerrie vandaag zijn vliegticket geboekt en komt hij mij eind juli opzoeken en vliegen we samen terug naar Nederland J! Maar goed, nu voel ik mij dus even naar, maar ik weet dat, dat gevoel ook wel weer overgaat aangezien ik ook wel heel veel zin in mijn reis heb. Na anderhalf jaar plannen komt het dan eindelijk van. Het is zogezegd een heel dubbel gevoel.
Mijn koffer, waarvan ik hoop dat deze niet zwaarder is dan 20kg (er is al een gedeelte uitgehaald omdat de koffer niet meer dicht kon, hehe), en handbagage zijn al ingepakt en morgen hoeven er nog maar een paar laatste spullen in. Nu ben ik nog even muziek voor onderweg aan het downloaden en dan zijn we helemaal klaar om naar Japan te gaan voor 5.5 maanden!!!
Maar wat is nu eigenlijk het plan? Nou dat zal ik vertellen: op 2 maart kom ik aan in Japan en dan ga ik eerst een maand reizen. De eerste 9 dagen ben ik samen met Chun, Wessel en Bernadette Tokyo aan het onveilig maken en dan gaat Chun naar huis en gaan Wessel en Bernadette hun eigen gang en ik ga naar Matsue. Vanaf Matsue ga ik samen met Thuy zo’n 3 weken rondreizen door Japan en hebben we een ambitieus reisplan (zie hier onder). Na deze maand komen we aan in Kyoto om daar voor 4 maanden te gaan studeren aan de universiteit van Kyoto. Yay! Hier zal ik vakken over Japanse cultuur en samenleving gaan volgen. Daarnaast wil ik Japanse taalvakken volgen om eindelijk een beetje normaal Japans te spreken. Ben benieuwd of dat gaat lukken J!
Twee weken geleden heb ik een kamer toegewezen gekregen in één van de internationale studenten flats van de universiteit van Kyoto. Helaas is dit niet de studentenflat geworden die maar 10 minuten van de universiteit vandaan is (en waar ik erg op had gehoopt). Nu zit ik Ohbaku international house waarvoor ik per dag 60 minuten heen en weer moet reizen. Deze flat begeeft zich namelijk in Uji een stad naast Kyoto. Al schijnt Uji heel mooi te zijn, ik baal er toch wel een beetje van dat ik niet dichterbij de universiteit in de buurt zit. De kamers daar zijn echter wel erg mooi en hebben allemaal een eigen keukentje en badkamer. Een ware luxe dus in vergelijking met mijn kamer in Utrecht. Daarnaast is de huur voor de kamers ook erg goedkoop en dat is natuurlijk mooi meegenomen.
Hmm, het is alweer 22u dus ik ga maar (voor nu) een einde maken aan deze blog en nog heerlijk even niks doen.
Iedereen tot ziens en tot over een paar maanden!
Jap(l)an!
1 maart: Amsterdam – Tokyo
2 maart: aankomst Tokyo
2 maart tot 10 maart Tokyo
10 maart: Met de nachtbus van Tokyo naar Matsue
11 en 12 maart: Matsue
13 maart: Van Matsue naar Hiroshima per trein
13 t/m 16 maart: Hiroshima
17 maart: Met de ferry van Hiroshima naar Matsuyama
17 t/m 19 maart: Matsuyama
20 maart: Van Matsuyama naar Kochi
20 + 21 maart: Kochi
22 maart: van Kochi naar Tokushima
22 t/m 24 maart: Tokushima
25 maart: Van Tokushima naar Wakayama per Ferry. Door naar Koya-san.
26 maart: Van Koya-san naar Osaka per trein.
26 t/m 28 maart: Osaka
29 maart: Van Osaka naar Kyoto per trein.
29 t/m 31 maart: Hostel Kyoto
1 april: tourist visa – student visa
And the countdown begins...
Daar ben ik weer!
Net nu bijna al mijn beste en lieve vriendinnetjes weer terug zijn van hun periode in het buitenland, is het eindelijk mijn beurt om weg te gaan!
Vorige maand heb ik een vliegticket geboekt en nu is het helemaal echt dat ik ga!Er is geen weg meer terug! 1 maart vertrek ik om 17.40 uur en 2 maart kom ik (als het goed is) aan in Tokyo en dan
kom ik pas 17 augustus terug! Spannend allemaal!
Het is grappig om mijn blogs van een jaar geleden te lezen, wat is een jaar snel voorbij gegaan zeg. Nu ik over 1,5 maand al weg ga, benauwd mij dat soms wel een beetje omdat het opeens heel werkelijk wordt. Toen ik anderhalf jaar geleden mij moest aan melden om in april in Kyoto te kunnen studeren, was het in mijn gedachten altijd nog heel ver weg. Nu het zo dichtbij komt, vraag ik mij wel eens af waarom ik nou in vredesnaam wilde gaan? Had ik niet beter iets dichterbij kunnen uitzoeken? Gelukkig denk ik ook wel weer gauw aan wat ik zo leuk vind aan Japan en dan krijg ik weer helemaal zin!
Maar helaas is er nog een hele lijst met dingen die ik voor die tijd moet regelen. Scriptie, reisverzekering, hostels, een netbook kopen, de bank bellen om te regelen dat
ik ook in het buitenland kan internetbankieren, reisplannen, visum etc. Elke dag lijken er nieuwe dingen bij te komen, maar ik neem aan dat het uiteindelijk wel helemaal goed komt.
Over twee weken gaat mijn kamer in Utrecht in onderhuur en moet ik zelf uit mijn kamer daar. Die vrijdag daarvoor stop ik bij de FMMU, dat weekend op zaterdag nog even flink feesten met collega's
en op zondag met mijn vrienden feesten en dan nog even gezellig een maandje bij mijn vader verblijven om begin maart helemaal fris richting Japan ter vertrekken. En Gerrie natuurlijk nog wat
extra aandacht geven ter compensatie voor de maanden dat hij mij moet missen! :)! De dagen vliegen voorbij!
Ik heb trouwens ook een Twitter-pagina aangemaakt voor kleine (dagelijkse) mirco-blogjes voor als ik Japan zit: www.twitter.com/jetinjapan is de link. Houd die pagina dus ook in de gaten! Voor de mensen die niet weten wat Twitter is (waar hebben jullie het afgelopen jaar gezeten zeg! :)) hierbij extra informatie:http://www.youtube.com/watch?v=ddO9idmax0o
Jaaaaaaaaaa!
Het is helemaal officieel!Ik ga naar Japan!Ik heb gister mijn letter of acceptance ontvangen ^___^!En nu moet ik voor 17 juli allemaal formulieren weer naar Japan sturen zodat er een studentenvisum kan worden aangevraagd. 17 juli als in over 6 dagen...denk niet dat de formulieren op tijd in Japan zullen zijn, maar dan hadden ze het maar niet zo laat naar Nederland moeten opsturen.
Maar het is dus officieel: ik zit volgend jaar in Japan!
*Jettie doet dansje*
Extra spanning...en nog meer wachten.
Vanmiddag kreeg ik dit mailtje van mijn Student Exchange coordinator:
Kyoto University
De Klokkentoren van de universiteit:
Het logo:
En dan zit ik er zo misschien bij in college:
Of zo:
De universiteitsbibliotheek:
Plattegrond:
Ohw, en kijk eens bij mijn filmpjes daar staat een rondleidingsfilmpje van Kyoto University!
Formulieren, formulieren en oh ja nog meer formulieren...
*Zucht*, ik dacht dat ik na het invullen van een heleboel formulieren dat ik er al bijna klaar mee was. Maar nee, er kwamen meer formulieren en daarna nog meer en waarschijnlijk komen er nog veel meer...Het is toch meer werk dan ik dacht om alles te regelen. En alles moet ook zo leuk in tweevoud. De laatste formulieren die ik moest invullen waren van de universiteit van Kyoto zelf en dat was best wel een beetje spannend en speciaal. Heb aangegeven welke vakken in wil volgen, of ik mij wil aanmelden voor een beurs (JA, JA, graag!) ,mijn motivatie voor studeren aan de universiteit van Kyoto, een recente cijferlijst en ik moest mezelf medisch laten onderzoeken. Mijn huisarts vond dat trouwens maar al te grappig: 'Je gaat pas over een jaar! Dan kan er nog zoveel met je gebeuren!' Vervolgens begon hij allemaal dingen op te noemen die mij konden gebeuren...Dingen die ik misschien liever niet had willen horen. Gelukkig was ik helemaal gezond. Ik heb in mijn hele leven maar 2 'erge' dingen gehad: een blaasontsteking en een auto-ongeluk (10 jaar geleden, iets wat ik al bijna was vergeten tot dat mijn huisarts het opnoemde, hehe). Deze twee dingen staan dus wel op mijn medisch formulier, in allemaal enge Latijnse woorden waardoor het heel wat lijkt.
Maar het voelt wel goed om er mee bezig te zijn. Het maakt het iets werkelijker dat ik in iets meer dan een jaar naar Japan ga. Hmm, een jaar dat lijkt nog heel ver weg, maar ik vrees dat het zo voorbij is...