Goedemorgen/middag/avond!

Het duurde even, maar daar ben ik weer! En nu dus vanuit mijn kamer in Ohbaku international house. Afgelopen donderdag kon ik eindelijk in mijn kamer van de universiteit en na een maandje reizen is het heerlijk om weer een plekje voor jezelf te hebben. Het reizen was een ontzettend leuk (en iets wat ik zeker vaker wil gaan doen), maar ook van tijd tot tijd vermoeiend. Ben blij dat ik nu mijn spulletjes heb kunnen uitpakken en mijn koffer voorlopig niet meer hoef mee te zuilen.

In de afgelopen weken ben ik nog naar Hiroshima en Osaka geweest. Vanuit deze steden heb ik verschillende uitstapjes gemaakt. Hiroshima was een stad waar ik heel veel leuke, internationale mensen heb ontmoet. Daarnaast is de stad zelf natuurlijk erg indrukwekkend vanwege de atoombom die daar is gevallen. De plek waar dit is gebeurd is imposant om te zien en het museum daar laat een diepe indruk achter. Voor de mensen die ooit naar Japan willen, kan ik Hiroshima echt aanraden. Een goede mix van historie en cultuur. Vanuit Hiroshima heb ik onder andere nog een uitstap gemaakt naar Miyajima. Dit is een prachtig natuurgebied dat bekend staat om zijn zwevende Torii (een soort van poort). Zelfs voor de tweede keer was het mooi om hier te zijn.

Na Hiroshima ben ik weer terug gegaan naar Osaka. Hier heb ik onder andere Hennie en Leyla ontmoet. Hennie is een nieuwe werknemer van de FMMU (waar ik heb gewerkt). Ik had Hennie nog nooit ontmoet, maar wel al gehoord dat hij ook Japan fan is en dat hij deze maand ook in Japan zou zijn voor vakantie. Na veel twitter contact hebben we elkaar ontmoet en zijn we samen wat gaan eten en drinken in Osaka. Erg gezellig en lekker was dat.

Daarnaast was Osaka vooral goed voor shoppen en nieuwe schoenen. In Japan ben ik trouwens echt een ‘ Jettie’, ik heb namelijk schoenen met maat XL moeten komen. Normaal heb ik in Nederland voor mijn schoenen maat 36/37, hehe! Oh en de H&M is een winkel in Japan die nog erg nieuw is en nog op weinig plekken te vinden is. In Osaka hebben we dan ook een H&M winkel gezien waar een lange wachtrij was om naar binnen te komen. Te grappig om te zien.

Ook heb ik in Osaka mijn ‘eerste’ Japanse vriendin gemaakt. Hier heb ik namelijk een Ayaka ontmoet. Een meisje dat in Osaka was voor een cursus banketbakken en iemand zocht om haar te helpen met de cakejes en taarten op eten die ze die dagen had gemaakt. Gelukkig was ik in de buurt. Samen met haar ben ik nog een keer uit eten gegaan. De gesprekken die we hadden waren vooral erg grappig omdat haar Engels net zo goed was als mijn Japans.

Nu dus op mijn kamer. Ohbaku international house, ligt net buiten Kyoto en bevindt (zoals de naam misschien al weg geeft) in Ohbaku. Ohbaku is een klein, rustig dorpje waar niet heel veel te doen is. Naast een groot warenhuis (met 100 yen shop, nice!), een aantal supermarkten en liquor mountain (een te grote drankzaak voor dit kleine plaatsje) bestaat het dorpje vooral uit oude mensen (die er wel van houden om Japans tegen/met je te praten). Gelukkig is Uji (een wat grotere plaats) hier 5 minuutjes per trein vandaan en Kyoto binnen een halfuur met de trein te bereiken.

Het nadeel is dat het naar de universiteit een uur reizen is: eerst 10 minuten lopen naar Ohbaku station, dan de trein naar Cyusyojima en vandaar weer de trein naar Demachiyanagi en dan nog 15 minuten lopen naar de Yoshida campus waar ik les heb. Een heel ritueel waar ik nog even aan moet wennen. Ook is het contact met andere mensen uit het international house hier nog gering. Ik heb wel een paar mensen ontmoet, maar de meeste mensen zijn hier nog al op zichzelf en omdat iedereen een eigen ‘ appartementje’ heeft en er dus niet echt een plek is waar je elkaar tegenkomt, heb je ook niet veel contact met de andere mensen. Iets wat ik wel jammer vind. Ik hoorde dat, dat een heel anders is in het international house dat in de stad zelf ligt. Hoop dat het hier wel veranderd als de lessen weer beginnen en de nieuwe mensen ook gesetteld zijn. Daarnaast zijn Alex (een Duitse jongen die ik hier heb ontmoet) en ik van plan om een soort van “welkom/leer elkaar kennen” feest te organiseren voor de mensen hier in het international house. Misschien dat, dat iets helpt voor de contacten.

Morgen en overmorgen zijn de introductiedagen op de universiteit. Dan moeten we de vakken kiezen die we willen gaan volgen en ons opgaan geven voor de Japanse taalvakken. Ik wil proberen om mij op te geven voor de ‘ 3 days a week’ Japanse lessen. Wat zou betekenen dat ik zo 9 uur per week Japanse les kan volgen. Voor niveau 1 (beginnersniveau) is er echter het probleem dat ik een aantal lessen voor deze cursus niet zou kunnen volgen omdat ik dan overlap heb met de verplichte vakken van het KUINEP programma. Daarom ga ik mij opgeven voor niveau 2, waar ik dit probleem minder heb. Echter ik weet niet of ik genoeg Japans heb gehad om dit niveau te kunnen volgen. In de informatiefolder staat dat er geen plaatsingtoets is, wat zou betekenen dat ik me er wel voor kan opgeven. Maar er is een wel een interview en een grammatica-toets. Ik weet echter niet of hier alleen je niveau mee wordt getest om zo de lessen er op aan te passen of dat dit toch een soort van toelatingstest is. Ach, ik ga het gewoon proberen.

Deze maand Japan is erg snel voorbij gegaan. Ik heb het nog steeds erg naar mijn zin en Kyoto is rond deze tijd echt prachtig om te zien met alle sakura (kersenbloesem). Ik heb mijn favoriete plekje in de stad al gevonden: door de stad loopt de rivier de kamo. Langs deze rivier kan je heerlijk lopen en zijn er zat plekken om te relaxen en te genieten van de omgeving. Daarnaast kan je langs het lopen van deze rivier de beste straten van de stad vinden, waar dan weer leukste restaurantjes en cafeetjes aanliggen. De afgelopen dagen ben ik daar dan ook vaak geweest.

Donderdag beginnen de lessen dan echt en zal ik eindelijk na bijna 2,5 maand ‘ vakantie’ weer een soort van vastritme gaan ontwikkelen!